Mozela – z niem. Mosel – to rzeka przepływająca przez Niemcy, Francję i Luksemburg. Jej dolina, dodatkowo otoczona wzgórzami, należy do najpiękniejszych terenów w Niemczech. To tu znajdują się liczne winnice słynące z mozelskich win na czele z Rieslingiem – uprawy tej winorośli stanowią aż 60 proc. wszystkich uprawianych w Dolinie Mozeli winogron. Również tutaj znajduje się najbardziej strome winne wzgórze w Europie.
HISTORIA DOLINY MOZELI
Do Doliny Mozeli winorośl mieli sprowadzić Rzymianie, a pierwsze winnice wzdłuż rzeki zasadzono na okolicznych wzgórzach prawdopodobnie w II wieku. Nie była to decyzja genialnego winiarza – na kamienistych, bardzo stromych stokach, nie chciało po prostu rosnąć nic innego. Takie podłoże zawdzięczamy praoceanowi, który miliony lat temu “wyrzucił” z siebie osady, tworząc góry, które w końcu uległy erozji. Rzymianie szczególnie upodobali sobie miasto Trewir, które przez długi czas pełniło nawet rolę rezydencji cesarza Konstantyna. Na przestrzeni wieków obszary te znajdowały się także pod władaniem Celtów i Franków, a w końcu Niemców. Dolina Mozeli bogata jest w historyczne budowle, zamki i ruiny.
JAKIE TERRIORY W DOLINIE MOZELI?
Charakterystyczne dla winnic w Dolinie Mozeli jest wspominane już silne nachylenie terenu. Około 40 proc. tego obszaru cechuje się nachyleniem od 30 do nawet 60 proc. Sprawia to, że uprawa winogron nad Mozelą jest bardzo wymagająca fizycznie – na strome zbocza ciężko jest wprowadzić maszyny, dlatego też lwią część prac wykonuje się ręcznie. Pracownicy winiarni, niczym alpiniści, często asekurują się też linami. To tu znajduje się również najbardziej stroma winnica na świecie: Bremmer Calmont z nachyleniem 65 stopni.
Dolina Mozeli to także region o szczególnym mikroklimacie. Wody Mozeli odbijają światło słoneczne, skały w ciągu dnia magazynują ciepło, a w nocy oddają je winorośli. Lata nigdy nie są tu gorące. Gleba zdominowana jest z kolei przez porowaty lub połamany łupek, a wiele winnic w ogóle nie ma tradycyjnie rozumianej wierzchniej warstwy podłoża. Wyróżnić można tu łupek dewoński, łupek gliniasty oraz gleby bogate w wapień muszlowy i kajper. Zmusza to winorośl do zapuszczania korzeni głęboko w skałach, czego rezultatem mogą być mineralne akcenty w wytworzonym z takich winogron winie.
Obszar Doliny Mozeli podzielony jest na sześć mniejszych regionów: Bernkastel, Obermosel, Moseltor, Saar, Schloss Cochem i Ruwer.
ODMIANY WINOROŚLI W DOLINIE MOZELI
Zdecydowana większość uprawianych w Dolinie Mozeli winogron to winogrona białe. Oprócz numeru jeden, jakim jest Riesling, znaczące są tu także uprawy odmian Weißburgunder, Müller-Thurgau, Elbling i Kerner, a także coraz częściej Chardonnay, Pinot Blanc i Pinot Gris, które na glebach mineralnych naprawdę potrafią zaskoczyć. Wśród uprawianych rzadziej win czerwonych, warto zwrócić uwagę na mozelskie Pinot Noir i Dornfelder, w których również wyczuć można wyraźne akcenty owocowe i mineralne.
WINA Z DOLINY MOZELI
Niemcy mają jedyny w swoim rodzaju system klasyfikacji win. Nie opiera się on na odmianie winorośli ani miejscu pochodzenia, ale na… zawartości cukru resztkowego. Ta zależy głównie od stopnia dojrzałości owoców w trakcie zbiorów. I tak Kabinett oznacza zbiór wczesny, z którego powstają wina lekkie, pikantne, o niskiej zawartości alkoholu; Spätlese – zbiór późny, winogron w pełni dojrzałych, dostarczających win złożonych i mocnych; Auslese – zbiór jeszcze późniejszy, owoców bardzo dojrzałych; Beerenauslese – zbiór winogron przejrzałych, czasem nawet zgniłych, dających wina mocno owocowe i skoncentrowane oraz Trockenbeerenauslese, czyli zbiór rodzynek, które gwarantują wino o wyjątkowej słodyczy.
Warto wspomnieć jeszcze o dwóch rodzajach mozelskich win. Pierwszym z nich jest tzw. wino lodowe (Eiswein), które wytwarza się z owoców zbieranych i przetwarzanych w stanie zamrożenia, drugim zaś Feinherb (to nieoficjalne handlowe oznaczenie, które od kilku lat pojawia się na etykietach), które oznacza charakterystyczne cierpkie wino.
