Popularne Porto pochodzi właśnie stąd. Dolina rzeki Douro to region w północno-wschodniej części Portugalii nad rzeką Duero. Położony jest wokół jej doliny oraz dolin jej dopływów: Varosa, Corgo, Távora, Torto i Pinhão. Ustanowiono go w 1756 roku, a tym samym stał się pierwszym wyznaczonym regionem winiarskim na świecie. W 2001 roku wpisano go także na listę światowego dziedzictwa Unesco. Tradycja produkcji wina na tym obszarze sięga co najmniej czasów rzymskich.
DOLINA DOURO — HISTORIA
Produkcja wina w regionie sięga czasów schyłku Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego, ale warto podkreślić, że nasiona winogron znajdowano tu także na starszych stanowiskach archeologicznych (w tym nasiona winorośli właściwej z Mirandeli, których wiek oszacowano na 3-4 tys. lat!). Dynamiczny rozwój uprawy winorośli i produkcji wina na tym obszarze przypadał na wiek III i IV. Duży wpływ na winiarstwo w dolinie rzeki Douro mieli także zgromadzeni na tym terenie cystersi. Międzynarodową karierę zrobiło popularne w regionie wino Porto, które już w XVII wieku stało się ważnym towarem eksportowym, przede wszystkim na rynek holenderski i angielski. Królewski przywilej z 10 września 1756 roku oficjalnie nakreślał geograficznie ramy regionu produkcji wina porto. Składające się na niego winnice znajdowały się początkowo w zachodniej części obecnego regionu, później dołączały do nich winnice położone po wschodniej stronie.
JAKIE TERRIORY W DOLINIE DOURO?
W regionie popularne są przede wszystkim winnice tarasowe. Te wykorzystywane do produkcji wina porto umieszcza są zwykle na łupkach, do produkcji wina stołowego służą zaś tereny z glebami granitowymi. Region jest dość dobrze osłonięty od wiatrów atlantyckich, co zawdzięcza masywom górskim Marão i Montemuro. Panujący tu klimat kontynentalny cechują gorące i suche lata oraz mroźne zimy.
Obszar ten dzieli się na trzy podregiony. Pierwszym z nich jest Baixo Corgo – teren o łagodnym klimacie i największej ilości opadów, na którym znajduje się 14 tys. hektarów winnic. Przyjmuje się, że daje wina słabszej jakości niż pozostałe dwa podregiony. Drugi region – Cima Corgo – to 19 tys. hektarów winnic. Składa się na niego przede wszystkim wioska Pinhão, gdzie znajduje się lwia część popularnych winnic. Trzecim jest Douro Superior, region najsuchszy i z najwyższymi temperaturami. Ma prawie 9 hektarów winnic.
ODMIANY WINOROŚLI W DOLINIE DOURO
Główne odmiany winorośli regionu Douro to czarne winogrona Bastardo, Mourisco Tinto, Tinta Amarela, Tinta Barroca, Tinta Cão, Tinta Roriz, Touriga Francesa i Touriga Nacional, Sousao oraz białe winogrona Donzelinho Branco, Gouveio, Malvasia Fina, Rabigato i Viosinho. W regionie Douro uprawia się także wiele lokalnych odmian winorośli. Przez długi czas normą były tu też winnice z mieszanych plantacji, a właściciele winnic do końca nie wiedzieli, jakie odmiany winorośli uprawiają. Dziś większość najlepszych winnic stawia na winogrona jednoodmianowe lub skupia się na ograniczonej liczbie odmian.
WINA Z DOLINY DOURO
Większość produkcji z tego regionu to wino czerwone. Jest ono tutaj wyjątkowo ciemne, o silnej i intensywnej strukturze, z dojrzałymi taninami. Poprzez kontakt z beczkami rozwija często palone aromaty. W Dolinie Douro wytwarzane są także intensywne i aromatyczne wina białe z przyjemną kwasowością i nutami owoców.
